Independence

Wala nang kakaiba sa panahon ngayon, ang mga ideya ng tao ay parang endangered species na unti-unting nawawala sa kasukalan ng mga kaisipan. Ang hindi na paggamit ng panulat at papel dahil sa bagong labas na I-Pad, ang pagkakaroon ng matalinong lahi dahil sa genetic manipulation, ang pag-galing ng isang taong may Kanser at ang paglalakbay sa kalawakan ay pawang mga bagay na lamang na naluma na sa discovery channel. 

Ngunit ang pagdilat tuwing umaga, ang sinag ng araw sa kaunting siwang ng bubong, ang amoy ng sinangag mula sa tira noong hapunan ay higit pang may katuturan kaysa sa mga bagong usapin ngayon.

Ang walang katapusang laban para sa pantay na karapatan ng mga kababaihan ay katumbas na lang ng presyo ng isang Magdalena sa Club. Ang paglabag sa human rights ay tila kasing bilis na ng mga nauusong broad.

Ito ang panibagong panahon, ang lipunan ang nagdidikta ng moralidad ng mga tao, ang political views at relihiyon ay pawang isang dekorasyon na lang sa profile ng iyong facebook account.

Kung Babae na ang manligaw

Sa panahong ito, kung saan may boses na ang mga kababaihan at mas protektado tayo ng batas, sa lipunan tayo pa rin ay tinitingalang mga babae, isang kasarian na sumisimbolo sa kahinaan, pagiging-emosyonal at pagbubuntis o pagpaparami. Kaya't marami pa rin ang hindi sang-ayon kung ang babae ang magsisibak ng kahoy panggatong, mangangaso para sa hapunan at mag-iigib ng tubig.

Bagamat maraming kwento noong unang panahon tungkol sa mga kababaihang matagumpay na naipakita sa buong mundo na higit pa sila sa isang babaeng dinikta ng lipunan, hangang sa panahon ngayon ilang pa rin ang marami kung ang babae ang siyang manliligaw sa isang lalake.

Isang rebolusyonaryong gawi kung saan ang babae ang magbibigay ng bulalak, mang haharana at siyang maghahatid-sundo sa kanyang nililigawang lalaki ay sadyang kakatuwa, ngunit marami pa rin ang tutol sa ganitong konsepto. Bakit? Dahil natural sa tao ang iwaksiv[sa simula] ang kahit anomang pagbabago sa nakaugalian, hangang sa dumating ang panahong na ito ay isang ordinaryo at nakakasawa nang konsepto sa mga teleserye at pelikula.

Ito Raw ay Pag-ibig

Kapag tulaan na ang pinag-usapan,

puso na ang nagsasalita,

Wala nang magagawa pa ang mga mambabasa kundi pagmasdan

kung paano nahugis ang bawat katagang

animo'y mga patak ng luhang

kusang dumausdos sa pisngi ng manunulat

at sadyang nahulog sa pahina.

Sa tuwing nais kong sabihin ang mga salitang

di ko maintindihan ay

nakatahi ang mga mata ko sa'yong direks'yon,

tahimik kang pinagmamasdan sa malayo

hangang sa paglapit

unti-unting binuburda ang tingin,

sa'yo...

Halos abot-kamay ko na ang pisnging

gumaspang na sa ilang araw na pagliban sa pag-ahit,

Halos dama ko na ang maiinit na hiningang mula sa

usok ng naupos na sigarilyo.

Halos dinig ko na ang pintig ng pusong,

hindi man bumilis kahit sa tabi ko...

at ito raw ay pag-ibig.